Kargıma Kargış ne demek ?

Kargıma Kargış ne demek? Bedduanın mizahla buluştuğu anlar

Hepimizin hayatında öyle anlar var ki: priz yine çalışmıyor, kahve kupası klavyeye dökülmüş, toplantıya iki dakika var… Tam “aman ne güzel gün” diyecekken dudaklarınızdan minik bir “kargıma kargış” kaçıveriyor. Peki bu söz ne anlama geliyor? Gelin, hem samimi bir kahkahayla hem de dilimizin köklerine inerek keşfedelim.

Önce temel: “Kargış” ve “kargıma” nedir?

Kargış, kısaca beddua demek; yani birine (veya bazen bir şeye) olumsuz bir dilekte bulunma. Halk kültüründe “alkış” (iyi dilek) karşıtı olarak geçer ve Divanü Lügati’t-Türk’ten bugüne uzanan kalıplaşmış sözlerimizdendir. :contentReference[oaicite:0]{index=0}

Kargıma ise “kargımak işi”, yani beddua etme eylemi. Sözlüklerde doğrudan “kargışlama, lanet” karşılığıyla yer alır. :contentReference[oaicite:1]{index=1}

Peki “Kargıma Kargış” ne oluyor?

İki kelime yan yana geldiğinde ortaya “bedduama beddua” gibi, vurguyu artıran, abartılı ve mizaha çok yakışan bir tamlama çıkıyor: “Kargıma kargış!” Yani “öyle bir beddua ettim ki, bedduamın kendisine bile beddua!” Günlük dilde bu birleşim, sinirle söylenmiş bir sitemi, hafifçe abartan bir ünlemi ve çoğu zaman gülümseten bir ironi taşır. (Kültür notu: Halk anlatılarında kargış, kalıplaşmış kötü dilekler dizisidir; konuşma dilinde ise kimi zaman böyle tekerleme tadında üst üste binerek duyulur.) :contentReference[oaicite:2]{index=2}

Erkekçe “strateji”, kadınca “empati”—aynı cümlenin iki tadı

Temsili bir mutfak sahnesi düşünün: blender patladı, duvar lekeli, toplantı beş dakika sonra. Çözüm odaklı ve stratejik yaklaşım devredeki erkek kardeşimiz, “Önce fişi çekiyoruz, sonra havluyu ikiye katlayıp, deterjanı 1/3 oranında seyreltiyoruz; lekesiz çıkış için 4 adım planım var!” diye komuta merkezi gibi çalışır. Empatik ve ilişki odaklı yaklaşımtaki kadın arkadaşımız ise “Tamam, canın sıkıldı; kahveni tazeleyeyim, şu pencereleri açalım; bu arada şu küçük leke için eski tişört hilesi var” deyip ortamın nabzını yumuşatır.

İkisi de “kargıma kargış!” demeye meyilli olabilir; biri Excel’le beddua eder (“şu arıza olasılıklarını %80 azaltacağım!”), diğeri kalbiyle söyler (“umarım bir daha böyle hissetmeyiz”). Mizah burada: aynı duygu, farklı enstrümanlarla çalınıyor. (Küçük not: Elbette herkesin tarzı farklı; cinsiyetler üstü bir yelpazeden söz ediyoruz—stereotipi kırmadan gülmek mümkün!)

Kökenler, sahne arkası ve dil oyunu

Halk edebiyatında “alkış–kargış” ikilisi iyi/kötü dileklerin ikiz kardeşleri gibidir. Günlük konuşma bu ikiliden “kargış”ı alıp, “kargıma”yla (beddua etme fiili) üst üste bindirince, hem ritmik hem de parodisi kolay bir kalıp doğar: Kargıma Kargış. Kulağa tekerleme gibi gelmesinin nedeni budur. :contentReference[oaicite:3]{index=3}

Bir spoiler verelim

“Kargıma Kargış”ı yüksek sesle üç kere söyleyince mutfak lekesi kendiliğinden çıkmıyor; ama stres seviyeniz %37 düşüyor—çünkü güldünüz.

Gerçek dünyadan mini senaryolar

• Toplantı öncesi yazılım güncellemesi: Bilgisayar “%2’de takıldı.” Çözümcü zihin: “Kablosuz bağlantıyı değiştirip cache temizleyelim.” Empatik zihin: “Nefes al, sunum dosyasını WhatsApp’tan bana at; sen konuş, ben ekranı açarım.” Hep birlikte: “Kargıma kargış!” (Sonrası kahkaha.)
• Otobüste kart okutmayan turnike: “Az önce oldu!” diye sitem eden görevliye strateji: “Şu hatayı log’layalım.” Empati: “Benim karttan okut, rahatla.” Final repliği: “Kargıma kargış, sabah sabah!”
• Evdeki bitkinin yaprakları sarktı: Strateji: “Işık şiddeti + sulama aralığı matrisi yapalım.” Empati: “Saksının yerini değiştir, ‘iyi ki varsın’ de; bitkiler de duyar.” İkisine ortak motto: “Kargıma kargış, toparlarız!”

SEO’ya kısa pas: “Kargıma Kargış” arayana net cevap

Tanım: Kargış = beddua; kargıma = beddua etme eylemi. “Kargıma Kargış”, konuşma dilinde abartıyı ve komiği artıran bir ikileme; “bedduama beddua” gibi bir vurgudur. (Sözlük ve kültür kaynakları kargışı “alkışın karşıtı, beddua” olarak açıklar; kargıma, “kargışlama”dır.) :contentReference[oaicite:4]{index=4}

Neden tutuyor? Psikolojide mini savunma mekanizması

İnsanın zor anlarda kendini dille rahatlatması çok eski bir refleks. Birine zarar vermeden, bir nesneye ya da “talih”e sitem etmek… “Kargıma Kargış” derken aslında stresi mizahla regüle ediyoruz: içimizdekini dışarı çıkarıp hep beraber gülüyoruz. Mizah, stratejinin de empatinin de ortak alanı—bizi aynı masaya oturtan evrensel ara yüz.

Minik kullanım kılavuzu (gülerek): Ne zaman söylenir?

• Gündelik kazalarda: Düğme kopar, dosya kaybolur, tost yanar… “Kargıma kargış!” deyip durumu hafifletin.
• Arkadaş sohbetinde: Dertleşirken abartılı bir final repliği olarak kullanın—ama kişilere değil, durumlara hedefleyin.
• Toplu işlerde: Ekip moralini yükseltmek için “kargıma kargış, çözümü bulacağız” mottosunu oyunlaştırın.

Son söz: Bedduadan balona, kelimelerin sihirli dönüşümü

“Kargıma Kargış”, kökte ciddi bir kavramı (kargış/beddua) alıp, gündelik hayatta balon gibi hafifleten bir dil oyunu. Stratejiyle empatiyi aynı cümlede buluşturuyor: Biri planı yapıyor, diğeri kalbi koyuyor; ikisi de gülüyor. Çünkü hepimiz biliyoruz—hayat, bazen tek bir mizahi replikle katlanılır hale geliyor.

Yorum köşesi: Sizin “Kargıma Kargış” anınız?

En yaratıcı “kargıma kargış” cümleniz hangisi? Hangi durumda söylediniz: sunum çökerken mi, yoksa tencere taşarken mi? Ekip içinde strateji–empati ikilisinden hangisi sizde baskın? Yorumlara yazın; birlikte gülelim, birlikte öğrenelim.

::contentReference[oaicite:5]{index=5}